| ภาษาเป็นมรดกทางวัฒนธรรม เป็นสื่อแสดงภูมิปัญญาของบรรพบุรุษด้านขนบธรรมเนียมประเพณี ชีวทัศน์ โลกทัศน์และสีสันทางภาษา จะพบว่ามีคำและสำนวนจำนวนไม่น้อยที่เคยนิยมใช้กันมาในยุคหนึ่งสมัยหนึ่ง แต่สมัยต่อมาได้เสื่อมความนิยมและสูญหายไปจากภาษาและมีคำใหม่เกิดขึ้นมาแทนเพื่อใช้สื่อความเข้าใจกันในวงแคบ พูดเฉพาะกลุ่ม เฉพาะโอกาส เช่น ในกลุ่มวัยรุ่น หรือในวงสังคมเฉพาะอาชีพ มีผู้เรียกคำประเภทนี้ว่า คำคะนอง ซึ่งคำดังกล่าวยังมิเคยได้มีการรวบรวมไว้เป็นหมวดหมู่แต่อย่างใด อาจจะมีสาเหตุมาจากคำเหล่านี้เปลี่ยนแปลงเร็วและใช้แพร่หลายไม่นานนักก็หมดความนิยม แต่ก็ยังคงมีบางคำที่ยังคงมีใช้อยู่ในปัจจุบัน ลักษณะที่น่าสังเกตของคำคะนองอย่างหนึ่งก็คือ เมื่อเลือกใช้ในโอกาสที่เหมาะสมสอดคล้องกับบุคคล และสถานการณ์ก็อาจช่วยให้การสื่อสารสัมฤทธิผลได้อย่างชัดเจนและมีสีสันขึ้น |
