|
|
''โธ่เอ้ย ! ไอ้เด็กเวร''
หลายครั้งที่เราจะได้ยินถ้อยคำผรุสวาทเหล่านี้จากปากของผู้ใหญ่ในสังคมที่อยู่รอบ ๆ ตัวเด็ก - เยาวชน ซึ่งบางคนมองภาพการแสดงออกของเด็กแตกต่างกัน อาจจะชื่นชม เข้าใจ หรือรำคาญ และแม้กระทั่งโกรธ แค้นชิงชัง แต่ถ้าเราได้มีโอกาสมองย้อนดูตนเองในวัยเด็ก พฤติกรรมของผู้ใหญ่หลายคนก็ไม่แตกต่างไปจากเด็ก ในวันนี้มากมายนัก เพียงแต่สิ่งเร้าในแต่ละยุคสมัยมีความแตกต่างกัน การแสดงออกของความรุนแรงทาง พฤติกรรมจึงแตกต่างกันไปด้วย แต่ถ้าพิจารณาให้ลึกลงไปอีกว่าอะไรทำให้เด็ก - เยาวชนของสังคมเกิด ปัญหา ทุกคนจะพุ่งตรงไปยังครอบครัว ส่วนครอบครัวก็จะมองไปที่โรงเรียน ต่างคนต่างก็โทษกัน และ ปกป้องตนเอง มีเด็ก - เยาวชนจำนวนมาก ที่อยากจะสานฝันของตนเองให้พบกับความสุข ประสบความสำเร็จใน ชีวิต เด็กบางคนมาจากครอบครัวที่ร่ำรวย พรั่งพร้อมด้วยเกียรติยศชื่อเสียง แต่เด็กยังมีพฤติกรรมเรียกร้อง และแสวงหาความรัก เด็กบางคนมาจากครอบครัวที่อบอุ่น เพียบพร้อมด้วยสัมผัสของความรัก การแสดง พฤติกรรมในการเรียกร้องความรักจากสังคม เพื่อน และคนรอบข้างจะน้อยลง พ่อแม่หลายครอบครัวเมื่อ ลูกผิดพลาด จะประกาศตัวว่าได้เลี้ยงลูกอย่างดี ให้ความรักมากมาย อยากได้อะไรก็หามาให้ถึงแม้จะยาก ลำบาก ''ดูซิ ! มันเลวเพราะเพื่อน เพราะโรงเรียน'' และจะแสดงความผิดหวังกับเด็ก - เยาวชน ความกดดันและความคาดหวังแต่ไม่ให้โอกาส ทำให้เด็ก - เยาวชนเกิดความรู้สึกอยากท้าทาย ต้องการ เอาชนะ รู้สึกต่อต้าน และเรียกร้องรุนแรงมากขึ้น ส่วนครอบครัวที่มีเด็ก - เยาวชนที่ประสบความสำเร็จ ครอบครัวก็จะได้รับการยอมรับยกย่อง พ่อแม่จะมีความสุขมาก ภาคภูมิใจที่ได้รับการชื่นชมจากสังคมว่า เลี้ยงลูกได้ดี แต่ยังคงมีเด็ก - เยาวชนอีกจำนวนกว่าหมื่นคนที่เกิดจากความไม่รัก ไม่ต้องการ ขาดวิ่นทางใจ ไม่มี พ่อหรือแม่ ไม่มีทั้งพ่อและแม่ อยู่กับญาติหรือไม่มีแม้แต่ญาติ ใช้ชีวิตที่ต้องดิ้นรนเอาตนเองให้รอดในสังคม บริโภคนิยมที่แข่งขันและขาดแคลนการแบ่งปัน ท้ายที่สุด เด็ก - เยาวชนจากหลายครอบครัวก็ต้องมาเดิน บนถนนสายเดียวกัน ได้รับผลกระทบเหมือน ๆ กันจากกระแสการพัฒนาประเทศจากการปรับตัวของ การเมือง จากการที่ต้องอยู่ในวังวนของปัญหาเศรษฐกิจ และจากการปรับเปลี่ยนระบบการศึกษาที่สวนทาง กับคุณธรรมและจริยธรรม เด็ก - เยาวชนที่ขาดที่ปรึกษาและขาดต้นแบบที่เหมาะสม ในการวางตัวในสังคม ที่มีความสับสนไปด้วยผลประโยชน์ ประกอบกับการอยู่ในช่วงวัยของการเรียนรู้ แสวงหาและท้าทาย โดยเฉพาะเด็ก - เยาวชนจากครอบครัวที่มีชื่อเสียงและคาดหวัง ในตัวเด็กสูง เด็ก - เยาวชนก็จะถูกเลี้ยงดูอย่างสิ้นอิสรภาพ มี บาดแผลทางใจ ความต้องการแสวงหาและท้าทายกฎเกณฑ์ที่ ถูกกำหนดไว้ จะทำให้เด็กรู้สึกว่าถ้าแอบทำได้จะรู้สึกว่าตนเอง ประสบความสำเร็จและแอบมีความสุขเล็ก ๆ แต่ ในเด็ก - เยาวชนบางกลุ่มที่ไม่รู้ ไม่เท่าทัน ไม่เข้าใจต่อความรู้สึกของตนเอง มุ่งแสวงหาสิ่งที่ ตอบสนองใจของตนเอง และอาจหลุดเข้าสู่กระบวนการแสวงหาประโยชน์จากเด็ก - เยาวชน ไม่ว่าจะเป็น การทำธุรกิจสถานเริงรมย์ที่ตอบสนองตัวเด็ก - เยาวชน การค้าเครื่องอุปโภคบริโภคที่ส่งเสริมความฟุ่มเฟือย เมื่อหลุดเข้าสู่วังวนของการบริโภค ปัญหาเรื่องเพศและยาเสพย์ติดจึงเป็นปัญหาที่เด็ก - เยาวชนมองเห็น เป็นเรื่องปกติ ไม่ตระหนักหรือสนใจต่อผลกระทบที่จะเกิดขึ้นตามมา ที่สำคัญ คือมีเด็ก - เยาวชนหลายคน ที่อยากกระทำความผิดเพียงแค่ต้องการความสะใจ อยากทำให้พ่อ - แม่รู้สึกเจ็บปวดบ้าง ไม่ว่าจะเป็นการ ลักขโมยของเล็ก ๆ น้อย ๆ ในห้างสรรพสินค้า แล้วถูกจับได้ หรือการมีเพศสัมพันธ์กับเพื่อนชายอย่างเปิดเผย และการใช้ยาเสพย์ติดเพื่อตอบสนองความสุขทางใจ เราจึงอยากให้ผู้ใหญ่ในระดับประเทศ จังหวัด อำเภอ ตำบล ชุมชน และครอบครัว ลองตั้งคำถาม กันเล่น ๆ ดูซิว่าจากปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นกับเด็ก - เยาวชน การแต่งกายและพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์เป็น พฤติกรรมที่เป็นมาโดยกำเนิด หรือเป็นพฤติกรรมที่เกิดจากการเลี้ยงดู การไม่มีต้นแบบที่ดีให้เลียนแบบ การสั่งสม การเลี้ยงดูที่มีความกดดันคาดหวังสูง ขาดความรักและความอบอุ่น เคยมีงานวิจัยหลายเล่มที่ตั้งคำถามกับเด็ก - เยาวชนว่า อะไรเป็นสิ่งที่ทำให้เขาต้องเสพยาเสพย์ติด หรือทำผิดพลาด เด็ก - เยาวชนจะตอบแบบสูตรสำเร็จเพื่อปัดความผิดให้พ้นจากตนเองและครอบครัว คือ อยากลอง อยากรู้ หรือเพื่อนชวน ผู้ใหญ่ก็จะนำไปสรุปว่าใช่เลย เป็นคำตอบที่ได้รับการยอมรับและเป็น เหมือนคำตอบแทนเด็ก - เยาวชนทั้งประเทศ มีน้อยคนนักที่จะกล้ายอมรับความจริงว่ากระทำผิดพลาด เพราะขาดความรัก ปั ญหาทางเพศและยาเสพย์ติด เป็นปัญหาที่มีความเชื่อมโยงกัน เกิดกับใครก็ได้ที่ใช้ยาเสพย์ติด เพื่อตอบสนองใจและไม่มีทางเลือก ปัญหาทางเพศก็เช่นเดียวกันเป็นปัญหาที่สะสมมานานและค่อย ๆ ทวี ความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ เกิดจากการแสวงหาผลประโยชน์ของผู้ใหญ่ ของผู้ค้ายาที่มีอำนาจและอิทธิพล หาไม่แล้วยาเสพย์ติดที่อยู่ชายแดนคงจะเข้าประเทศมาสู่เด็ก - เยาวชนของเราไม่ได้ ถ้าไม่ผ่านมือคนไทย ที่เป็นผู้ใหญ่ในสังคมด้วยกันที่ได้รับประโยชน์ ไม่อยากให้มองแค่ปรากฏการณ์ของปัญหาที่เกิดกับเด็ก - เยาวชนเท่านั้น แต่อยากให้มองไปถึงรากเหง้าของปัญหาและต้นเหตุของปัญหา การที่เด็ก - เยาวชนมีบาดแผลที่ใจ ต้องตกเป็นเหยื่อวงจรของ การขาดความรัก จึงแสวงหาความรักด้วยการเร่ร่อนออกจากบ้าน ไม่เข้าเรียน หลบครอบครัวไปรวมตัวกันในสถานที่ต่าง ๆ เป็นกลุ่ม แก๊ง สร้างพฤติกรรมเรียกร้องจากสังคมและคนรอบข้างในรูปแบบ ต่าง ๆ กัน เมื่อพลาดท่าตั้งท้องขึ้นมาก็ต้องทำแท้ง หรือต้องออกจาก โรงเรียนไปอยู่ร่วมกัน ในขณะที่วุฒิภาวะของทั้งชายและหญิงยัง ไม่พร้อมจึงเลิกร้างกันในที่สุด และบางคนโชคไม่ดีอาจติดโรคจาก การมีเพศสัมพันธ์กับคนที่ตนเองรัก ไม่ว่าจะเป็นเอดส์หรือกามโรค ปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้น รากเหง้าของปัญหามาจากครอบครัว การศึกษา การ เมืองและเศรษฐกิจที่ส่งผลกระทบต่อสังคมและเด็ก - เยาวชน ทำให้พวกเขาต้องขาด ความรัก รู้สึกเจ็บปวด ขาดความสุข ขาดคนรัก ขาดคนเข้าใจและที่ปรึกษา ดังนั้นผู้ที่ สนใจในการทำงานแก้ไขหรือป้องกันปัญหาดังกล่าวจึงต้องมองให้ทะลุว่า จะทำอย่างไรเด็ก - เยาวชน ถึงจะเกิดความสุข มีทางเลือก มีที่ปรึกษา มีต้นแบบที่ดีในการเลียนแบบ และที่สำคัญคือ เด็ก - เยาวชนต้องการคำว่า ''อภัย'' สายตาที่อบอุ่นและต้องการโอกาสในการที่จะมีผู้ใหญ่ใจดีหยิบยื่นให้ โดยการเสนอทางเลือกที่หลากหลายรูปแบบ โดยให้เด็ก - เยาวชนเป็นศูนย์กลางของทางเลือกนั้น ๆ ไม่ควร ทำให้ทางเลือกกลายเป็นสูตรสำเร็จ ที่เป็นรองเท่าคู่เดียวแต่บังคับให้ใส่ได้กับเด็ก - เยาวชนทั้งประเทศ นอกจากนี้คนทำงานก็ไม่ควรละทิ้งการทำงานร่วมกับครอบครัว โรงเรียน และสถาบันการศึกษาที่อยู่ แวดล้อมตัวเด็กด้วย. |
ดูรายละเอียดเพิ่มเติม |
โดย: งาน: งานปกครอง อ้างอิงแผนงาน : - อ้างอิงโครงการ : - แหล่งที่มา: สุธาสินี น้อยอินทร์ , มูลนิธิสุธาสินีน้อยอินทร์เพื่อเด็กและเยาวชน |
Vote | |
เป็นประโยชน์ต่อผู้โพสต์เอง | ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ |
เป็นประโยชน์ต่อฉัน | ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ |
เป็นประโยชน์ต่อผู้ปกครอง | ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ |
เป็นประโยชน์ต่อนักเรียน | ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ |
มีประโยชน์ต่อทุกคน | ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ |